Hoe mijn jeugdervaringen mij inspireren om kinderen in nood te helpen

Wie: Carlos Beltrán Ruiloba

Mijn jeugd was een achtbaan van constante veranderingen en gebrek aan stabiliteit. Met de dood van mijn vader toen ik nog erg jong was en het verhuizen tussen verschillende familieleden in meerdere steden, ontbrak het mij aan een stabiele vaderfiguur en had ik moeite om duurzame banden te vormen. Ondanks deze uitdagingen, ben ik opgegroeid als een persoon die waarde hecht aan onafhankelijkheid en integriteit en die in de loop der jaren heeft leren liefhebben.

Deze ervaringen hebben mij diep gevormd. Hoewel ik vandaag de dag een rechtvaardig en onafhankelijk persoon ben, kan ik op mijn 33e niet anders dan nadenken over wat had kunnen zijn als ik iemand had gehad die mij ondersteunde, iemand die mij leidde en mij de liefde en veiligheid gaf die ik zo hard nodig had. Ik geloof dat, als ik die steun had gehad, ik mijn doelen veel eerder had kunnen bereiken of zelfs meer had kunnen bereiken dan ik tot nu toe heb gedaan.

Het was deze reflectie die mij ertoe bracht om me aan te sluiten bij Nofam. Ik heb altijd geloofd dat we allemaal steun en ondersteuning verdienen tijdens onze kindertijd, die cruciale fase waarin we ons als persoon definiëren en waarin we het meest de behoefte voelen om ons begeleid en geliefd te voelen. Bij Nofam vond ik een doel dat diep resoneerde met mijn eigen ervaringen en mijn wensen om een verschil te maken in het leven van andere kinderen die, net als ik, moeilijke tijden kunnen doormaken.

Mijn rol als vrijwilliger en coördinator om contact te leggen met andere stichtingen in Zuid-Amerika stelt me in staat niet alleen direct bij te dragen aan het welzijn van deze kinderen, maar ook om samen te werken met andere organisaties die onze missie delen. Ik geloof er sterk in dat we door samen te werken een grotere impact kunnen maken en de steun kunnen bieden die zoveel kinderen nodig hebben om hun potentieel te benutten en een betere toekomst op te bouwen.

Een van de dingen die ik altijd denk is dat helpen heel eenvoudig is. Het moeilijke is het vinden van mensen die bereid zijn om het te doen. In mijn reis heb ik veel mensen ontmoet die praten over het belang van hulp, maar weinigen die echt de mouwen opstropen en aan de slag gaan. En het is precies daarom dat ik zo trots ben om deel uit te maken van Nofam. Wij zijn een groep toegewijde mensen, bereid om de verandering te zijn die we in de wereld willen zien.

Hoewel mijn verhaal bij Nofam pas net begint, besef ik elke dag dat mijn verleden, hoe moeilijk ook, me heeft voorbereid op dit moment. Mijn ervaringen hebben me de empathie en de kracht gegeven die nodig zijn om anderen te begrijpen en te helpen. Ik kan mijn jeugd niet veranderen, maar ik kan alles doen wat in mijn vermogen ligt om die van andere kinderen te veranderen, zodat ze niet alleen de uitdagingen hoeven aan te gaan die ik heb moeten doorstaan.

Aan het eind van de dag is mijn grootste wens dat elk kind de kans krijgt om kind te zijn, om te dromen, om te spelen, om op te groeien in een omgeving vol liefde en steun. Als ik daaraan kan bijdragen, al is het maar een beetje, zal ik het gevoel hebben dat ik mijn missie heb vervuld. En daarom ben ik hier, om van deze wereld een betere plek te maken, één kind tegelijk ❤️.